Wiadomosci

Zmartwychwstał Pan i żyje dziś! (FOTO)

Dodane: red Data: 2019-04-21 08:28:44 (czytane: 3979)  

Chrystus Zmartwychwstał! Prawdziwie Zmartwychwstał! Tak dziś wierzący we Wcielonego Syna Bożego okazują, że radość wypełnia ich serca. Ten, Który cierpiał, umarł na krzyżu, został złożony w grobie oto dziś, trzeciego dnia Zmartwychwstał.

Słowa Ewangelii według Świętego Jana (J 20, 1 - 9):
Pierwszego dnia po szabacie, wczesnym rankiem, gdy jeszcze było ciemno, Maria Magdalena udała się do grobu i zobaczyła kamień odsunięty od grobu. Pobiegła więc i przybyła do Szymona Piotra oraz do drugiego ucznia, którego Jezus kochał, i rzekła do nich: «Zabrano Pana z grobu i nie wiemy, gdzie Go położono».
Wyszedł więc Piotr i ów drugi uczeń i szli do grobu. Biegli obydwaj razem, lecz ów drugi uczeń wyprzedził Piotra i przybył pierwszy do grobu. A kiedy się nachylił, zobaczył leżące płótna, jednakże nie wszedł do środka.
Nadszedł potem także Szymon Piotr, idący za nim. Wszedł on do wnętrza grobu i ujrzał leżące płótna oraz chustę, która była na Jego głowie, leżącą nie razem z płótnami, ale oddzielnie zwiniętą w jednym miejscu. Wtedy wszedł do wnętrza także i ów drugi uczeń, który przybył pierwszy do grobu. Ujrzał i uwierzył. Dotąd bowiem nie rozumieli jeszcze Pisma, które mówi, że On ma powstać z martwych.

Komentarz do Ewangelii:
Chrystus Zmartwychwstał! Prawdziwie Zmartwychwstał! Tak dziś wierzący we Wcielonego Syna Bożego okazują, że radość wypełnia ich serca. Ten, Który cierpiał, umarł na krzyżu, został złożony w grobie oto dziś, trzeciego dnia Zmartwychwstał.

Nie możemy się dziwić, że wielu współczesnych ma trudności z wiarą w Zmartwychwstałego Pana i woli podążać za naukami ezoterycznymi. Chcą tam znaleźć: duchowość, religię, mistyczne doświadczenie jedności wszystkich żywych istot. Czy rzeczywiście spotykają Boga żywego i zbawiającego? Wielokrotnie bowiem poszukiwanie specjalnych „religijnych” doświadczeń kręci się wokół siebie, często „Bóg”, którego tworzą sobie w swojej wyobraźni, jest jedynie projekcją ich własnych wyrafinowanych pragnień i tęsknot. Nie przypadkiem niektórzy nauczyciele tych błędnych „duchowości” twierdzą, że sami są częścią boskości, a nawet boga.

Dwaj uczniowie współzawodniczą w poranek wielkanocny. Oto Maria Magdalena oznajmiła Janowi i Piotrowi, że coś się stało w grobie Chrystusa. Przypuszczenie brzmi: ktoś zabrał Ciało Jezusa. Obaj nie mogą udawać, że jest to nieistotne w obliczu tak wieloznacznej wiadomości. Zawsze byli połączeni z Panem i byli świadkami Jego życia, Jego cierpienia, zaś Jan także umierania. Teraz ich zadaniem, posługą jako apostołów jest, wyrwać się z żałoby minionych dni i wyruszyć w pośpiechu do grobu Pana.

Pierwszy do grobu przybiega Jan, ale tylko pochyla się, aby zobaczyć co wydarzyło się wewnątrz. Nie wchodzi do skalnego grobowca, który wydaje się być pusty. Pierwszy znak – kamień został odsunięty. Dopiero Piotr jako pierwszy wchodzi do wnętrza i potwierdza słowa Marii Magdaleny – nie ma Ciała Jezusa. Może stwierdzić jedynie obecność całunu i chusty, która okrywała twarz Nauczyciela. Kradzież jednak nie wchodzi w rachubę, bo razem z płótnami nie leży chusta, ale pięknie złożona znajduje się na innym miejscu. Układ tkanin zaprzecza teorii kradzieży. W grobie nie panuje chaos, ale uczniowie mogą zobaczyć uporządkowane pomieszczenie.

Po Piotrze do grobu wchodzi Jan. Widzi wszystko i uwierzył. Jednakże w co uwierzył? Czy on już uwierzył w Zmartwychwstałego? Być może jego serce było już bardziej przygotowane niż Piotra. To on, umiłowany uczeń, stał z Maryją i innymi kobietami pod krzyżem. To pokazuje, że nadal oczekiwał, że będą się dziać i spełniać wspaniałe rzeczy. Z drugiej strony, przypomina, że apostołowie „Dotąd bowiem nie rozumieli jeszcze Pisma, które mówi, że On ma powstać z martwych”.

Możemy powiedzieć, że obaj apostołowie są na progu wielkanocnej wiary. Brakuje im jedynie osobistego spotkania ze Zmartwychwstałym, co nastąpi w ciągu najbliższych kilku godzin. Wtedy także w pełni uwierzą w Zmartwychwstałego Pana. Doświadczą dwóch osi, które wyznaczają światu nowy kierunek – Zmartwychwstanie Chrystusa otwiera drzwi nieba dla wierzących, ale zstępuje także do otchłani po sprawiedliwych, którzy umarli przed Jego przyjściem, aby wprowadzić ich do nieba.

Radość Wielkanocy pochodzi z wiary. Ona uzdalnia nas, abyśmy także byli świadkami i posłańcami Zmartwychwstałego w świecie. Przez chrzest i bierzmowanie jesteśmy posłani, aby pokazać ludziom, że Chrystus żyje. Nowe światło pada na wszystkie sytuacje naszego życia: nie ma smutku i trudności, które nie zostałyby przyćmione w Chrystusie przez światło wielkanocne. A kiedy nadszedł czas pożegnania się z tym światem, umieramy w Chrystusie, aby żyć z Nim z Ojcem Niebieskim. Nasze ciało również zmartwychwstanie dzięki mocy Boga. Jego wszechmoc i miłość nie pozwalają nam wpaść w ciemność śmierci, ale dają nam pocieszające światło Jego obecności.

Pierwszym wierzącym, spośród wszystkich, którzy spotkali Zmartwychwstałego, była, zgodnie z tradycją kościelną, Błogosławiona Matka Boża Maryja. Dlatego Kościół używa w okresie paschalnym specjalnej antyfony „Regina caeli” - „Królowo nieba, wesel się”. Gdy Maryja była pełna cierpienia, kiedy widziała swego Syna na krzyżu, została także potem napełniona radością. Ona także chce nam powiedzieć coś o tej wielkanocnej radości, już tu na ziemi w pokoju serca i nadziei, ale raz na zawsze w błogości nieba.

/ks Sławomir Korona/
Foto: Uroczysta rezurekcja w parafiach świętego Jerzego i świętej Marii Magdaleny