Wiadomosci

Wiara spojrzenie w jutro

Dodane: red Data: 2018-12-23 09:02:47 (czytane: 2472)  

Tuż przed Bożym Narodzeniem Ewangelia pobudza nasze pragnienie i oczekiwanie na zbawienie dane nam w Jezusie Chrystusie. Miłość Boża chciała nam się ukazać, czyniąc odwieczne Słowo Boże Człowiekiem - Dzieckiem - pisze w komentarzu na IV Niedzielę Adwentu ks. Sławomir Korona.

Słowa Ewangelii według świętego Łukasza (Łk 1,39-45):
W tym czasie Maryja wybrała się i poszła z pośpiechem w góry do pewnego miasta w pokoleniu Judy. Weszła do domu Zachariasza i pozdrowiła Elżbietę.
Gdy Elżbieta usłyszała pozdrowienie Maryi, poruszyło się dzieciątko w jej łonie, a Duch Święty napełnił Elżbietę. Wydała ona okrzyk i powiedziała: „Błogosławiona jesteś między niewiastami i błogosławiony jest owoc Twojego łona. A skądże mi to, że Matka mojego Pana przychodzi do mnie? Oto, skoro głos Twego pozdrowienia zabrzmiał w moich uszach, poruszyło się z radości dzieciątko w łonie moim. Błogosławiona jesteś, któraś uwierzyła, że spełnią się słowa powiedziane Ci od Pana”.

Komentarz do Ewangelii:
Maryja nie usłyszała tak po prostu obietnicy Anioła, ale wyraziła zgodę. Zaangażowała się, albo jak mówi Elżbieta - uwierzyła, że na niej spełnią się słowa powiedziane przez Boga. Krótka scena przedstawiająca spotkanie Jana Chrzciciela i Jezusa jako nienarodzonych dzieci w łonie ich matek. Jan jest tym, którego zadaniem jest przygotowanie drogi Jezusowi. Ponieważ owo spotkanie dotyczy dwojga dzieci znajdujących się w łonach ich matek, św. Łukasz pragnie podkreślić, że dokonuje się spotkanie nienarodzonych jeszcze, gdzie pierwsze skrzypce odgrywa nadzieja, dobra nadzieja. Rodzące się w łonie matki życie jest już zapowiedzią.

Spoglądając na Maryję i Elżbietę dostrzegamy, że obie zbliżają się do tajemnicy, która im się przydarzyła. Maryja oprócz radości, która ją przenika, ma także świadomość wielkości czynów Bożych, które spełniają się wobec niej. Dlatego natychmiast wyraża to, kiedy w „Magnificat” woła - „wielbi dusza moja Pana, i raduje się duch mój w Bogu, Zbawcy moim”.

Natomiast nic nie wiemy, co myślała Elżbieta, kiedy zobaczyła Maryję. Opowiada tylko, że wyczuła, że sześciomiesięczne dziecko w jej łonie porusza się z radości. Ona rozumie i szczyci się z obecności Maryi - „Błogosławiona jesteś, któraś uwierzyła, że spełnią się słowa powiedziane Ci od Pana”. To błogosławieństwo stało się widoczne w młodej dziewczynie, w określonym czasie i miejscu. Ale to jedno wydarzenie jest błogosławieństwem dla wszystkich pokoleń, aż do dzisiaj. Dlatego ta Ewangelia jest dla nas wszystkich. Bóg wybrał młodą dziewczynę z prostej rodziny, ponieważ chce stać się człowiekiem pośród nas. W ten sposób zbawienie Boga dotarło do wszystkich, którzy chętnie przyjmują powołanie Pana. Wspaniałą rzeczą, jaką Bóg uczynił w Maryi, jest rozdawnictwo łaski. Jako pierwsi zauważają to Elżbieta i jej nienarodzone dziecko, Jan. Musiała też być szczególna radość dla Józefa z Nazaretu, że może żyć w obecności i bliskości Maryi, a tym samym być blisko zbliżającego się Zbawiciela, Jezusa Chrystusa.

Zastanawiamy się, w jaki sposób Bóg działa dzisiaj? Gdzie Bóg działa dzisiaj? Bóg zaprasza do kosztowania Jego bliskości w modlitwie i celebracji uwielbienia. Msza w niedzielę może być jednak owocna tylko wtedy, gdy jest niedzielną celebrą miłością. Elżbieta może rozpoznać pełną łaski Maryję i jej Boskie dziecko, ponieważ czuje Boga w sobie. To nie przez zewnętrzne, tylko poprzez to poczucie przebywania Boga w sobie, Jego dzieło może być rozpoznane w drugim. Tuż przed Bożym Narodzeniem Ewangelia pobudza nasze pragnienie i oczekiwanie na zbawienie dane nam w Jezusie Chrystusie. Miłość Boża chciała nam się ukazać, czyniąc odwieczne Słowo Boże Człowiekiem - Dzieckiem.

Maryja jest nazwana błogosławioną - szczęśliwą, ponieważ uwierzyła, że Bóg mówi prawdę i Jego słowa się spełnią. Jeśli mówimy „tak” miłości Boga w wierze, to Bóg żyje w naszych sercach. Nosimy Odkupiciela ludziom, a dzieje się to niepozornie, często bez wielkich słów. W ten sposób inni są bogato obdarowywani miłością, jaką Bóg daje nam wszystkim w Swoim wcielonym Synu, Odkupicielu Jezusie Chrystusie.

Przesłanie na tę ostatnią niedzielę Adwentu brzmi: kto wierzy dzisiaj, może spojrzeć w jutro, co Bóg przygotował dla tych, którzy Go miłują. Póki co jest to niewymowna tajemnica, którą ogłoszą aniołowie przestraszonym pasterzom, oznajmiając radość z narodzin Pana.

/ks. Sławomir Korona/
Foto: pixabay.com