Strona glówna > Katalog Firm >

Państwowa Szkoła Muzyczna I st. w Biłgoraju ul. T. Kościuszki 96 23-400 Biłgoraj tel. (84) 688 07 79 fax (84) 688 07 79 Powiat: biłgorajski

Historia Państwowej Szkoły Muzycznej I stopnia w Biłgoraju

Należy przywołać tu nazwiska nieżyjących już: Janusza Bentkowskiego - dyrektora Biłgorajskiego Domu Kultury i Czesława Nizio - kapelmistrza orkiestry dętej i późniejszego nauczyciela szkoły.

Na pierwszego dyrektora szkoły został powołany Wiesław Zając - nauczyciel muzyki. To na nim spoczęły trudne sprawy organizacji szkoły od podstaw, staranie o stały lokal, zakup instrumentów, kompletowanie kadry pedagogicznej, czy rekrutacja uczniów. Pierwszym lokum dla szkoły stał się budynek po byłej Szkole Podstawowej przy ulicy Kościuszki 28. Dyrektorowi pomagali i byli wsparciem nauczyciele i rodzice z Komitetu Rodzicielskiego, m.in. p. Czesław Łukasik,  p. Jerzy Cios, p. Anna Gozdecka i p. Stanisława Cielica. Przyjazna atmosfera wokół szkoły, zapał nauczycieli, a także zdolni i chętni do nauki uczniowie sprawili, iż w krótkim czasie można było prezentować umiejętności gry na instrumentach w szkole, w mieście, a także na przeglądach i konkursach regionalnych i ogólnopolskich, odnosząc sukcesy artystyczne. W pierwszych 5 latach pracy szkoły uczniowie kształcili się w klasach: fortepianu, skrzypiec, gitary, akordeonu, fletu, klarnetu, saksofonu, trąbki i rogu.

Po pięciu latach w 1988 roku prowadzenie szkoły od Wiesława Zająca przejął wieloletni nauczyciel akordeonu - Jan Różański. Powstają wtedy kolejne klasy instrumentalne puzonu i perkusji, zatrudniani są kolejni nauczyciele, a liczba uczniów sięga 200 osób. Stara szkoła „pęka w szwach”. Staraniem dyrektora Jana Różańskiego i wielu życzliwych osób z Komitetu Rodzicielskiego m.in. Józefa Ćwikły, Czesława Łukasika, Tadeusza Kloca, Zenona Iskry czy Marty Fusiarz i przychylności ówczesnego naczelnika miasta p. Ryszarda Korniaka, a także sprzyjającej sytuacji politycznej, szkole uchwałą Rady Miasta Biłgoraj przyznano budynek przy ulicy Kościuszki 96.

Było to wydarzenie dużej rangi. Budynek oczywiście wymagał adaptacji, remontu, ale był nasz, w całości i ... miał dużą salę, którą od razu nazwano salą koncertową – tak jest do dzisiaj. Przybywa instrumentów, można zapraszać na koncerty i popisy uczniowskie więcej osób, mogą przyjeżdżać też artyści. Szkoła organizuje regionalne przeglądy instrumentów /dętych, gitarowych/. Uczniowie wyjeżdżają do innych szkół muzycznych /Zamość, Lublin, Szczecinek/, przywożąc dyplomy i nagrody.

Trzecim z kolei dyrektorem szkoły w latach 1991 - 2004 r. była Maria Jasińska - Zań - nauczyciel fortepianu, pracująca  od 1983 r. Poprawa bazy lokalowej, dalsze wyposażenie w instrumenty muzyczne, powiększenie bibliotecznego zbioru nut, zakupy nowego sprzętu odtwarzającego, to kolejne wyzwania dla nowego dyrektora. Pokazanie szkoły, jako środowiska, gdzie koncentruje się życie muzyczne Biłgoraja,  systematyczne podnoszenie poziomu nauczania - to zadanie następne. Zadanie pierwsze rozłożone jest na lata, głównie z powodów finansowych, jednakże wykonane remonty i modernizacje pozwoliły osiągnąć dobry stan infrastruktury szkolnej.

Szkoła tętni życiem, wszyscy uczniowie mają możliwość zaprezentowania swoich umiejętności. Popisy klasowe, koncerty semestralne, promocyjne, okolicznościowe, wystawy plastyczne o tematyce muzycznej we współpracy z Młodzieżowym Domem Kultury  – to stałe formy pracy szkoły. Miejsce szczególne zajmują coroczne Wieczory Kolęd – trochę sentymentalne, gromadzące również absolwentów szkoły. Ta chlubna tradycja trwa nadal. Należy tu wspomnieć o roli zespołowego muzykowania, pracuje świetnie chór szkolny, zespoły akordeonowe, zespół instrumentów dętych, zespół perkusyjny. Ich koncerty w mieście cieszą się dużym uznaniem. Szkoła jest gospodarzem Regionalnych Przesłuchań instrumentów dętych /4 edycje w latach 1993 – 1996/ i Regionalnego Konkursu Gitarowego /3 edycje w latach 1997 – 1999/. „Muzyczna” utrzymuje żywe kontakty ze szkołami ogólnokształcącymi i przedszkolami w mieście. Uczniowie są zapraszani do szkół i przedszkoli, gościmy też na koncertach i audycjach muzycznych u nas. Istotnym elementem promocji szkoły są liczne występy naszych uczniów w wielu szkołach na terenie powiatu.

Należy podkreślić, iż aktywność artystyczna dzieci i młodzieży w dużej mierze wynika z zaangażowania nauczycieli. Ich kreatywność, gotowość do dokształcania, uczestniczenie wraz z uczniami w warsztatach, seminariach, kontakty z mistrzami instrumentu, mają bezpośrednie przełożenie na poziom pracy uczniów. Stąd nagrody, wyróżnienia, chęć dalszego kształcenia w szkołach muzycznych wyższego stopnia. Szkoła rozwija się, pokolenie absolwentów zasila już szeregi nauczycielskie, oby wystarczyło im zapału i chęci kontynuacji tego ważnego dzieła.

Nowością w tym czasie są kontakty ze środowiskami muzycznymi miast partnerskich Biłgoraja. W 2002 r. gościliśmy delegację z Biliny w Czechach i z Kelme na Litwie, mając nadzieję, na wymianę doświadczeń w miastach partnerskich.

Szkoła jest organizatorem wielu koncertów otwartych dla środowiska, występują u nas znani instrumentaliści, w tym również nasi absolwenci. Głównym celem jest umożliwienie słuchaczom kontaktu z wartościową muzyką na żywo, ale także poznanie różnych, mniej znanych instrumentów i ich brzmienia np. harfa, altówka, wiolonczela, instrumenty perkusyjne. Znaczenie edukacyjne miała również ilustracja słowem prezentowanych przez artystów utworów muzycznych.

Dwadzieścia lat pracy szkoły uczciliśmy koncertem jubileuszowym w 2003 r. Dla znamienitych, zaproszonych gości i społeczności szkolnej wystąpili uczniowie i nauczyciele. Było podniośle, wzruszająco. Podziękowania, wyróżnienia, dyplomy, kolejni absolwenci, radość powitań i żal rozstań, historia jednak toczy się dalej…

Od 2004 r. funkcję dyrektora objęła Anna Rabiej – nauczyciel fortepianu i dotychczasowy kierownik działów. Zdobyte doświadczenie po wieloletniej współpracy z Marią Jasińską – Zań pozwoliło kontynuować i wzbogacić życie szkoły o nowe wydarzenia. Nadal odbywa się wiele koncertów dla szkół, przedszkoli, środowiska miasta oraz w okolicznych miejscowościach. Uczniowie wciąż uczestniczą w konkursach, przesłuchaniach, przeglądach o randze międzyszkolnej, regionalnej, a coraz częściej międzynarodowej - zostając laureatami lub zdobywając wysoko punktowane miejsca. Wielu z nich motywuje to do dalszego kształcenia w szkołach muzycznych II stopnia. Dumą napawa nas też fakt kończenia przez nich Akademii Muzycznych.

Wspomniane sukcesy uczniów wymagają stałej odnowy bazy dydaktycznej. Staramy się sprostać tymże wymaganiom poprzez wzbogacanie instrumentarium. Zakupiliśmy z własnych zasobów finansowych, jak również z pieniędzy pozyskanych w 2007 roku  ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego, akordeon marki Pigini, ksylofon firmy Adams oraz dwie lutnicze wiolonczele do nowopowstałej, cieszącej się dużym powodzeniem, klasy wiolonczeli.

Sukcesem zakończyło się nawiązanie bliskich kontaktów z Podstawową Szkołą Sztuki im. F. Veselého w Stropkovie w Słowacji. Dzięki dotacji Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w maju i czerwcu 2008 r. uczniowie obydwu szkół odwiedzili się wzajemnie, uczestnicząc w koncertach pod nazwą „Poznajmy się przez muzykę”. Były to niezapomniane wrażenia dzieci, młodzieży i nauczycieli naszej szkoły. Miejmy nadzieję, że zaowocują one w przyszłości dalszymi kontaktami.   

Ostatni okres zarządzania szkołą pozwolił, dzięki środkom zewnętrznym i wkładowi własnemu, na poprawę infrastruktury szkoły. W sposób trwały zabezpieczono salę koncertową środkiem niepalnym, kontynuowana jest wymiana okien w budynku, a fronton szkoły i jego północna część zostały poddane  kompleksowej termomodernizacji. W bieżącym roku planowany jest również remont kapitalny dachu sfinansowany ze środków własnych oraz Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego, i Centrum Edukacji Artystycznej. Przed nami dalsze inwestycje.

Jednak największą satysfakcją jest dla nas żywy kontakt naszych absolwentów z muzyką poprzez ich udział w zawodowym i amatorskim życiu muzycznym. Cieszy nas również fakt, że próg naszej szkoły przekraczają coraz częściej dzieci naszych byłych wychowanków, kontynuując w ten sposób rodzinną tradycję,  z której czerpały i czerpać będą następne pokolenia.