Wiadomosci

Wiara czyni cuda

Dodane: red Data: 2021-09-04 21:29:42 (czytane: 1680)  

Najważniejszą i ostatecznie decydującą rzeczą w życiu jest nie to, czy ktoś może słyszeć, widzieć i mówić dobrze, wykorzystując swoje zmysły, ale czy jest zasłuchany w słowo Boże w wierze i to wsłuchanie się owocuje poprzez uczynki miłości.

Słowa Ewangelii według Świętego Marka (Mk 7, 31 - 37):
Jezus opuścił okolice Tyru i przez Sydon przyszedł nad Jezioro Galilejskie, przemierzając posiadłości Dekapolu.
Przyprowadzili Mu głuchoniemego i prosili Go, żeby położył na niego rękę. On wziął go na bok, z dala od tłumu, włożył palce w jego uszy i śliną dotknął mu języka; a spojrzawszy w niebo, westchnął i rzekł do niego: «Effatha», to znaczy: Otwórz się. Zaraz otworzyły się jego uszy, więzy języka się rozwiązały i mógł prawidłowo mówić.
Jezus przykazał im, żeby nikomu nie mówili. Lecz im bardziej przykazywał, tym gorliwiej to rozgłaszali. I przepełnieni zdumieniem mówili: «Dobrze wszystko uczynił. Nawet głuchym słuch przywraca i niemym mowę».

Komentarz do Ewangelii:
„Odwagi! Nie bójcie się!” takie słowa pocieszenia kieruje dzisiaj do nas Prorok Izajasz w imieniu Boga, podobnie jak to czynił do członków wybranego ludu Izraela. Jednocześnie także – ponieważ są to zdania Pisma Świętego, a więc słowa Boga - mówi to do szukających Go ludzi ze wszystkich narodów i czasów, powołanych przez Jezusa Chrystusa do wspólnoty Kościoła.

Prorok obiecuje cudowne rzeczy: „przejrzą oczy niewidomych i uszy głuchych się otworzą. Wtedy chromy wyskoczy jak jeleń i język niemych wesoło wykrzyknie”. Nie jest to pusta fantazja fanatyka religijnego, ale potężna obietnica łaskawego Boga. Początek spełnienia się tej obietnicy dokonuje się wraz z przyjściem Jezusa Chrystusa: dotyka chorych i uzdrawia ich. Przywraca wzrok niewidomym, pozwala głuchym znowu słyszeć, a niemym mówić. Patrząc na te wydarzenia każdy powinien rozpoznać: Jezus naprawdę jest Zbawicielem, jest Mesjaszem.

Czy dla nas Jezus Chrystus jest Zbawicielem? Jak czytamy Pismo Święte? Czy stosujemy do siebie to, co słyszymy? Jak to wpływa na nasze życie? Wszyscy musimy przyznać, że zbyt łatwo jest nam niepokoić się opiniami i być zdezorientowanym przez uczucia. Wędrujemy więc chwiejnie, nie znajdując tego, czego naprawdę szukamy.

Jak znaleźć wyjście z naszej nędzy, gdzie jest nadzieja? Przede wszystkim powinniśmy uświadomić sobie, że nasza przyszłość należy do Boga. Życie na ziemi jest bardzo ważne, ale to tylko przygotowanie. Czeka nas życie wieczne z Bogiem. Każdy, kto wierzy i miłuje, odziedziczy Królestwo Boże. To jest Dobra Nowina o Synu Bożym. Dotyczy to każdego z nas. Pokładając w Nim ufność nie będziemy zawiedzeni.

Jezus dokonuje cudu uzdrowienia głuchoniemego. Czyni to w bardzo spektakularny sposób: dotyka palcami uszu mężczyzny i moczy mu język śliną i patrząc w niebo wypowiada słowa: „Effata! - Otwórz się!” Natychmiast jego język się rozluźnia: może mówić, a jego uszy otwierają się: może słyszeć. Jakże wdzięczny musiał być ten człowiek, kiedy nagle otworzył się przed nim całkiem nowy świat.

Ten cud wskazuje na coś jeszcze większego: Jezus Chrystus przynosi nam Nowinę o Miłości Boga Ojca w Duchu Świętym. Daje nam dostęp do Królestwa Niebieskiego, do Którego możemy wejść przez wiarę. W ten sposób otwiera się przed nami nowy wymiar rzeczywistości. Dzięki zbawczej mocy Boga również my jesteśmy przemienieni z niewidomych w widzących, z niemych w mówiących. Wiara otwiera oczy serca, abyśmy mogli zobaczyć moc, mądrość i dobroć Boga. Jesteśmy popychani i uzdolnieni przez Ducha Świętego do wyznawania Dobrej Nowiny o Bożej miłości i głoszenia jej ludziom.

Najważniejszą i ostatecznie decydującą rzeczą w życiu jest nie to, czy ktoś może słyszeć, widzieć i mówić dobrze, wykorzystując swoje zmysły, ale czy jest zasłuchany w słowo Boże w wierze i to wsłuchanie się owocuje poprzez uczynki miłości.

A zatem możemy i chcemy chwalić Boga Pana za Jego niezmierzoną dobroć, którą nam okazał i którą obdarza każdego dnia na nowo. Troszczy się o nas z miłością; po prostu musimy Mu zaufać! Niech Najświętsza Matka Maryja towarzyszy nam z nieba swoim wstawiennictwem.

/ks. Sławomir Korona/