Na progu nowego roku szkolnego uczniowie wszystkich szkół zaopatrują się w zeszyty, to oczywiste. Nie jest natomiast tak oczywiste jaką rolę odgrywa ten zeszyt w procesie uczenia się ucznia. Często bywa tak, że niczemu nie służy, jest nudny i rzadko przez ucznia otwierany. A celem stosowania go jest pomoc uczniowi w uczeniu się.
Stąd pomysł pasjonatów - nauczycieli praktyków - na OKzeszyt (od 2 lat stosowany w polskim szkolnictwie we wszystkich typach szkół pod patronatem SUS Centrum Edukacji Obywatelskiej w Warszawie). Zeszyt ten przede wszystkim tym różni się od zwykłych zeszytów, że opiera się na pracy z ocenianiem kształtującym. Jest to swojego rodzaju dzienniczek, książeczka uczenia się ucznia, która pomaga mu w uczeniu. Zeszyt dokumentuje jak uczy się dziecko w oparciu o fakty znane zarówno nauczycielowi, uczniowi, jak i jego rodzicowi. W zależności od decyzji nauczyciela i uczniów OKzeszyt zawiera: cele lekcji, kryteria sukcesu, refleksje własne ucznia, mapy myślowe związane z tematem, prace ucznia, podsumowania lekcji, komentarze nauczyciela do prac ucznia czyli tzw. informacje zwrotne, oceny koleżeńskie uczniów oraz samoocenę ucznia. By spełniał swoje znaczenie jako narzędzie do nauki w OKzeszycie uczeń wykonuje skrytki, ściągawki czy schowki.
We współczesnej szkole dość powszechnie utarło się powiedzenie dotyczące "rozliczenia" się nauczyciela z realizacji podstawy programowej. Ale na dobrą sprawę warto zastanowić się jaki związek ma to rozliczanie z uczeniem i ile w oparciu o to rozliczenie umieją uczniowie? Bo wiadomo, że jeśli nauczyciel "idzie dalej", a uczniowie nie umieją – to i tak nie nauczą się nawet tego, co wymaga podstawa programowa. Aby uczeń się uczył ważne jest więc stałe nawiązywanie podczas lekcji do celów i kryteriów sukcesu. Uczeń sam sprawdza czego w danym momencie się uczy i na ile już umie, a w OKzeszycie ma możliwość zaznaczenia tego np. zielonym światłem. To pomaga na bieżąco eliminować błędne uczenie się ucznia, wyjaśnić to co jest niezbyt jasne. Pod koniec lekcji uczeń ma możliwość zebrania i połączenia w mózgu w struktury tego czego się uczył. Ma możliwość zapisania swoich myśli w formie refleksji i dowód na to, że potrafi się uczyć i że faktycznie przybywa mu wiedzy. Jak udowodnili dydaktycy - każdy człowiek uczy się poprzez działanie, w szczególności z wykorzystaniem wielu zmysłów. Więc czego może nauczyć się młody człowiek patrząc wyłącznie w podręcznik i siedząc w ławce?