Wiadomosci

Jubileusz zawodowej Straży Pożarnej w Biłgoraju (okres do 1972 roku)

Dodane: red Data: 2022-05-12 14:11:13 (czytane: 1282)  

Pierwsze zalążki struktur straży pożarnej - zawodowej w Biłgoraju (rozumianej jako etatowej), a właściwie tylko stanowisko pracy zajmujące się wyłącznie ochroną przeciwpożarową powstało w Starostwie Powiatowym (najprawdopodobniej około 1933 roku) - był to Powiatowy Instruktor Straży.

Nazewnictwo pochodziło z uchwały Głównego Związku Straży Pożarnych RP (powołanego w 1921 roku jako pierwsza ogólnopolska organizacja zrzeszająca straże pożarne ochotnicze, prywatne, przymusowe i zawodowe) z 1926 roku, która w celu zapewnienia fachowego korpusu inspekcyjno - instruktażowego zawodowych pożarników wprowadziła dla nich stopnie służbowe, w tym m. in. instruktora straży.

W owym czasie istniała już instytucja powiatowa o podobnym zakresie działalności tj. Okręgowy Związek Straży Pożarnych - skupiający OSP z terenu powiatu (np. w 1927 roku - 22 OSP) - należący do Głównego Związku Straży Pożarnych RP i podporządkowany Wojewódzkiemu Związkowi Straży Pożarnej w Lublinie, to jednak nowo utworzony organ miał za zadanie nadzorować i dbać o sprawy pożarowe z ramienia władzy państwowej.

W momencie wybuchu II Wojny Światowej stanowisko Powiatowego Instruktora Straży zajmował Piotr Hałaniewicz. Postać ta i związane z nią wydarzenia stanowią mało chlubną kartę w dziejach straży pożarnej w Biłgoraju. Zarządzona przez niego w dniu 10.09.1939 r. ewakuacja sprzętu przeciwpożarowego z Biłgoraja doprowadziła do jego całkowitej utraty. Gdy w 1940 roku Niemcy utworzyli w Biłgoraju straż pożarną przymusową i wyposażyli ją w sprzęt ( w tym samochód „Mercedes-Benz” i motopompę „Rieba” sytuacja powtórzyła się.

Wg. pisma Naczelnika OSP Biłgoraj druha Wincentego Słomskiego z dnia 9 października 1944 roku, wyglądało to tak: „ w dniu 22 lipca br. (tj. 1944 rok) te same osoby, które w roku 1939 roku przyczyniły się do zaprzepaszczenia samochodu i motopompy - obecnie, w czasie ucieczki Niemców, wbrew woli czynnych członków tut. straży przemocą zabrały samochód wraz z nową motopompą - uchodząc z tym najwartościowszym sprzętem wspólnie z okupantem (naczelnik OSP Biłgoraj - Sergiusz Pawłow i Powiatowy Instruktor Straży - Piotr Hałaniewicz - Ukraińcy)”.

Po tej niechlubnej ucieczce poprzednika, stanowisko Inspektora Straży już po wyzwoleniu Biłgoraja objął Antoni Łazorko. W niedługim czasie, bo od 1 marca 1945 roku uległa zmianie nazwa stanowiska na „Powiatowy Komendant Straży Pożarnych” i od tej daty należy szeregować następujących po sobie szefów straży pożarnej - zawodowej w Biłgoraju - Komendantów. Pierwszy Powiatowy Komendant Straży Pożarnych w Biłgoraju - Antoni Łazorko starał się przede wszystkim uzupełnić braki sprzętowe w rozpoczynających na nowo działalność jednostkach OSP na terenie powiatu. Brakowało dosłownie wszystkiego: węży strażackich, ubrań, drabin, hełmów, pasów bojowych, a przede wszystkim motopomp i pojazdów bojowych.

W wyniku tych starań i zabiegów udało się pozyskać do 1950 roku:
- 10 czerwca 1948 r. samochód specjalny marki „FORDSON”;
- 23 kwietnia 1949 r. motopompę „Hydra”;
- 23 maja 1949 r. motopompę „Scammell”, które przekazano do użytkowania miejscowej jednostce straży pożarnej - OSP Biłgoraj.

Powyższy sprzęt wymagał stałej obsługi i fachowej konserwacji. W tym celu przydzielono pierwsze strażackie etaty z przydziałem w Posterunku Zawodowym przy OSP Biłgoraj. Jako pierwszego zatrudniono w nim dotychczasowego kierowcę-mechanika z OSP Biłgoraj Władysława Surmę. Tak więc z dniem 1 marca 1948 roku stał się on pierwszym zawodowym szoferem straży pożarnej w Biłgoraju. Siedzibę Posterunku stanowiła cały czas drewniana remiza OSP na ul. 3 Maja, w której mieściło się 2 garaże i dyżurka dla kierowcy. Remiza w latach 1940 - 1962.

Nowopowstała - na podstawie ustawy z 1950 roku o ochronie przeciwpożarowej i jej organizacji - Powiatowa Komenda Straży Pożarnych w Biłgoraju działała przy Prezydium Powiatowej Rady Narodowej (PPRN) i podlegała pod względem fachowym Komendzie Wojewódzkiej Straży Pożarnych w Lublinie, a właściwie Komendantowi Wojewódzkiemu – wówczas ppłk. Mieczysławowi Stylskiemu - dotychczasowemu Inspektorowi Lubelskiego Okręgu Wojewódzkiego Związku Straży Pożarnych.