Wiadomosci

Miłość i nawrócenie

Dodane: red Data: 2021-01-23 20:18:07 (czytane: 1776)  

To, co Bóg mówi, może nawrócić, przemienić i zbawić człowieka. Ale to Boże słowo nie spada z nieba niczym jakiś ogień. Bóg wybiera ludzi - proroków i apostołów. Im objawia i powierza swoje słowo, aby je z kolei kierowali do konkretnego człowieka czy całego ludu.

Słowa Ewangelii według Świętego Marka (Mk 1, 14 - 20):
Gdy Jan został uwięziony, przyszedł Jezus do Galilei i głosił Ewangelię Bożą. Mówił: «Czas się wypełnił i bliskie jest królestwo Boże. Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię!».
Przechodząc obok Jeziora Galilejskiego, ujrzał Szymona i brata Szymonowego Andrzeja, jak zarzucali sieć w jezioro; byli bowiem rybakami. Jezus rzekł do nich: «Pójdźcie za Mną, a sprawię, że się staniecie rybakami ludzi». A natychmiast, porzuciwszy sieci, poszli za Nim.
Idąc nieco dalej, ujrzał Jakuba, syna Zebedeusza i brata jego, Jana, którzy też byli w łodzi i naprawiali sieci. Zaraz ich powołał, a oni zostawiwszy ojca swego, Zebedeusza, razem z najemnikami w łodzi, poszli za Nim.

Komentarz do Ewangelii:
Dzisiejszą niedzielę obchodzimy w Kościele Powszechnym jako Niedzielę Słowa Bożego. Ustanowił Ją Papież Franciszek listem apostolskim pod znamiennym tytułem - „Aperuit illis” [«Wtedy oświecił ich umysły, aby rozumieli Pisma» (Łk 24, 45)]” „w opublikowanym w Rzymie, u Świętego Jana na Lateranie, dnia 30 września 2019 roku, we wspomnienie Świętego Hieronima, w 1600. rocznicę jego śmierci”. Zmartwychwstały Jezus przyłączą się do uczniów uciekających do Emaus i rozpoczynając od wyjaśniania Pisma otwiera im oczy, aby mogli Go rozpoznać. Ukrzyżowany i Zmartwychwstały Chrystus oświecił ich umysły, co wywarło wpływ na całe ich życie. Stają się świadkami, Jego świadkami.

Jezus rozpoczyna swoje publiczne nauczanie i głoszenie od wezwania do pokuty i nawrócenia, podobnie jak prorocy Starego Przymierza i jak niedawno Jan Chrzciciel, który został wtrącony do więzienia. W przypadku Jezusa zauważalne jest, że nie mówi od razu o sądzie jako konsekwencji pokuty ludzi. Z wielką powagą domaga się koniecznego nawrócenia do Boga, w tym odwrócenia się od wszelkiego zła. To wezwanie jest przeniknięte wielką miłością. W jego słowach nie ma nic przerażającego i groźnego, ale przede wszystkim pragnie dać ludziom odwagę i nadzieję: „Pokutujcie i wierzcie w Ewangelię!”. To zupełnie nowa perspektywa, która naprawdę nazywa się „Dobrą Nowiną”: „Czas się wypełnił Królestwo Boże jest blisko”. Piękno tej nowej relacji z Bogiem powinno skierować serce człowieka ku dobru, dając mu siłę do oddzielenia się od wszelkiego zła.

To, co Bóg mówi, może nawrócić, przemienić i zbawić człowieka. Ale to Boże słowo nie spada z nieba niczym jakiś ogień. Bóg wybiera ludzi - proroków i apostołów. Im objawia i powierza swoje słowo, aby je z kolei kierowali do konkretnego człowieka czy całego ludu. W jaki sposób słowo Boga nawraca, przemienia i zbawia?

Jako chrześcijanie nie mamy gotowych odpowiedzi na każdą sytuację, ale mamy fundament, na którym możemy oprzeć naszą wiarę i nadzieję: to Pan pojawił się wśród nas. Jako człowiek, Jezus Chrystus żył pośród nas i przyniósł nam Dobrą Nowinę o bliskości Królestwa Bożego. „Uwierz!” - powiedział - „i nawróć się!”. To wezwanie dotyczy również nas. Jeśli pozwolimy sobie na wiarę w to, że Królestwo Boże nie jest daleko od nas, wówczas nasze przemijające życie nabiera wartości i siły, które nie poddają się kruchości istnienia.

Nie możemy zmienić faktu, że nasze ziemskie życie jest ulotne. Ono ma cel, cokolwiek się stanie. Jesteśmy bezpieczni w kochającej ręce Boga. On nas nie opuszcza. Każdego dnia starajmy się na nowo ufać jego słowu i wierzyć Jego przesłaniu. W sakramentach Bóg umacnia nas swoją łaską.

„Niedziela Słowa Bożego”, którą obchodzimy, powinna nam na nowo uświadomić wartość Pisma Świętego. Tutaj zapowiadane są „słowa zbawienia”. Bóg przemówił do nas w swoim Synu i przez wyznaczonych przez Boga świadków Dobrej Nowiny. Najpierw to byli apostołowie, ich współpracownicy i uczniowie. Kościół uznał pewne pisma za „kanoniczne”, czyli za autorytatywne. Tak więc mamy przed sobą Pisma Starego i Nowego Testamentu. Tutaj słowo Boże spotyka się z nami w słowie człowieka, dlatego Bóg przemawia do nas w sposób, w który możemy pojąć i zrozumieć. Zstępuje do nas i staje się jednym z nas poprzez Wcielenie, abyśmy mogli zostać wyniesieni przez Jego łaskę i uczestniczyć w Jego boskiej naturze.

Królestwo Boże jest blisko, jest obecne w naszych sercach, kiedy wierzymy i na serio bierzemy słowa Jezusa: „przyjdź Królestwo Twoje, bądź wola Twoja jako w niebie, tak i na ziemi”. Za wstawiennictwem Najświętszej Maryi Panny, Matki Bożej i Jej oblubieńca, św. Józefa, wołajmy o umiejętność mówienia „tak” Bożej miłości w wierze i w ten sposób doświadczyć „pełni czasu” i zostać przemienionym i osiągnąć zbawienie.

/ks. Sławomir Korona/