Wiadomosci

Matka Wywyższona

Dodane: red Data: 2020-08-14 22:40:44 (czytane: 1586)  

W Maryi Kościół spogląda na swoją własną doskonałość. Tu, na ziemi, tak wiele może być jeszcze związanych z niedoskonałością, trudnościami i cierpieniem, a wśród wierzących jest wielu grzeszników. Kościół jako całość jest święty i doskonały Bożą chwałą.

Słowa Ewangelii według świętego Łukasza (Łk 1, 39 - 56):
W tym czasie Maryja wybrała się i poszła z pośpiechem w góry do pewnego miasta w pokoleniu Judy. Weszła do domu Zachariasza i pozdrowiła Elżbietę.
Gdy Elżbieta usłyszała pozdrowienie Maryi, poruszyło się dzieciątko w jej łonie, a Duch Święty napełnił Elżbietę. Wydała ona okrzyk i powiedziała:
„Błogosławiona jesteś między niewiastami i błogosławiony jest owoc Twojego łona. A skądże mi to, że Matka mojego Pana przychodzi do mnie? Oto, skoro głos Twego pozdrowienia zabrzmiał w moich uszach, poruszyło się z radości dzieciątko w moim łonie. Błogosławiona jesteś, któraś uwierzyła, że spełnią się słowa powiedziane Ci od Pana”.
Wtedy Maryja rzekła:
Wielbi dusza moja Pana,
i raduje się duch mój w Bogu, Zbawcy moim.
Bo wejrzał na uniżenie swojej Służebnicy.
Oto bowiem odtąd błogosławić mnie będą
wszystkie pokolenia.
Gdyż wielkie rzeczy uczynił mi Wszechmocny.
Święte jest imię Jego.
A Jego miłosierdzie na pokolenia i pokolenia
Nad tymi, którzy się Go boją.
Okazał moc swego ramienia,
rozproszył pyszniących się zamysłami serc swoich.
Strącił władców z tronu, a wywyższył pokornych.
Głodnych nasycił dobrami, a bogatych z niczym odprawił.
Ujął się za swoim sługą, Izraelem,
pomny na swe miłosierdzie.
Jak obiecał naszym ojcom
Abrahamowi i jego potomstwu na wieki.

Komentarz do Ewangelii:
Chwała i cześć należą się tylko Bogu w Trójcy Jedynemu, albowiem dziełem Jego łaski i miłości jest to, że wybrał Maryję na Matkę Zbawiciela. Prowadził w ziemskim życiu i umacniał pod krzyżem Swojego Syna Jezusa Chrystusa. Wreszcie, pod koniec swego ziemskiego życia, Maryja została przyjęta przez Boga do Królestwa Niebieskiego w wyjątkowy sposób.

W Maryi jaśnieje nam wszystkim obietnica doskonałości. Nasza wiara wyznaje to wszystko oczekując w pewnym momencie transformacji całego stworzenia przez moc Bożej miłości. Następnie, kiedy Chrystus powróci jako sędzia w chwale, zgromadzi i uwielbi zbawionych w swoim Królestwie. W Maryi jako archetypie Kościoła jaśnieje wszystko, co jest jeszcze przed nami, jeśli wiernie wytrwamy w wierze w Boga i w Jego miłości.

Jezus Chrystus trzeciego dnia z martwych zmartwychwstał, a po 40 dniach wstąpił do nieba. Jako prawdziwy Człowiek i prawdziwy Bóg mógł to uczynić własną mocą. Najświętsza Maryja Panna, Matka Jezusa, nie została wywyższona dzięki własnym predyspozycjom, ale mocą swojego Syna. Maryja została wzięta do nieba dzięki łasce Bożej.

Przyjęcie Maryi do chwały niebieskiej oznacza, że wyprzedziła nas i czeka na nas jako nasza niebiańska Matka. My także mamy wejść do tej pełni Królestwa Bożego i życia wiecznego. Jak gwiazda nadziei, Matka Boża rozjaśnia nam trudności tego życia. Błogosławiona doskonałość w królestwie Bożym jest również obiecana nam. Nic nie dzieje się w naszym życiu przypadkiem. Nie wszystko kończy się ze śmiercią, ale powinna znaleźć swoje dopełnienie, jeśli będziemy wierzyć Jezusowi Chrystusowi pełni nadziei i miłości.

Nie ustają cierpienia naszego ziemskiego życia. Spoglądamy jednak na wywyższoną Maryję i na fakt, że Ona również musiała doświadczyć wielu cierpień w swoim ziemskim życiu i przeżywała pełną gorycz życia, trzymając w rękach zmarłego Syna. To, co nam pokazała, to przede wszystkim niezłomność wiary i niezachwiane zaufanie. W tej skrajnej sytuacji życiowej nie poddawała się, ale polecała życie swoje i bliźnich z nieograniczonym zaufaniem Bogu, Który jako Jedyny jest Zbawcą w każdej potrzebie.

Każdy z nas żyje w nadziei. Istnieją ziemskie rzeczy i cele, ale jest także ostateczny cel naszego życia, prawdziwe dobro, dopełnienie naszego ludzkiego bytu w doskonałości z Bogiem. Nie odrzucajmy tej ostatniej nadziei, która wyniesie nas poza śmierć.

Więc realizm wiary idzie bardzo daleko: nasze śmiertelne ciało zostanie wskrzeszone, a w Maryi ten cud już się dopełnił. Jej ciało nie doznało zepsucia, ale zostało przemienione i uwielbione przez Boga i zostało intronizowane z Bogiem w niebie w Jego wyjątkowym pięknie i chwale.

W Maryi Kościół spogląda na swoją własną doskonałość. Tu, na ziemi, tak wiele może być jeszcze związanych z niedoskonałością, trudnościami i cierpieniem, a wśród wierzących jest wielu grzeszników. Kościół jako całość jest święty i doskonały Bożą chwałą.

Maria jest dla nas pewną Gwiazdą Przewodnią w życiu ziemskim. Pobudza nas do życia w świętości i prawości, budzi radość modlitwy i dobra, prosi dla nas o Bożą moc unikania zła. Pewnego dnia nasza radość będzie nieograniczona: kiedy będziemy mogli połączyć się z Maryją oraz wszystkimi aniołami i świętymi w wiecznej chwale, jaką stworzenie oddaj Bogu.

/ks. Sławomir Korona/