Wiadomosci

Cel - Życie

Dodane: red Data: 2020-05-09 21:32:17 (czytane: 1748)  

Ewangelia z dzisiejszej niedzieli ukazuje nam cel i wyznacza kierunek. Sam Bóg wskazuje nam drogę w swoim Synu Jezusie Chrystusie i, jak Dobry Pasterz, kieruje nasze serce ku celowi wiecznej radości w komunii z Bogiem.

Słowa Ewangelii według świętego Jana (J 14, 1 - 12):
Jezus powiedział do swoich uczniów:
„Niech się nie trwoży serce wasze. Wierzycie w Boga? I we Mnie wierzcie. W domu Ojca mego jest mieszkań wiele. Gdyby tak nie było, to bym wam powiedział. Idę przecież przygotować wam miejsce. A gdy odejdę i przygotuję wam miejsce, przyjdę powtórnie i zabiorę was do siebie, abyście i wy byli tam, gdzie Ja jestem. Znacie drogę, dokąd Ja idę”.
Odezwał się do Niego Tomasz: „Panie, nie wiemy, dokąd idziesz. Jak więc możemy znać drogę?”.
Odpowiedział mu Jezus: „Ja jestem drogą i prawdą, i życiem. Nikt nie przychodzi do Ojca inaczej jak tylko przeze Mnie. Gdybyście Mnie poznali, znalibyście i mojego Ojca. Ale teraz już Go znacie i zobaczyliście”.
Rzekł do Niego Filip: „Panie, pokaż nam Ojca, a to nam wystarczy”.
Odpowiedział mu Jezus: „Filipie, tak długo jestem z wami, a jeszcze Mnie nie poznałeś? Kto Mnie zobaczył, zobaczył także i Ojca. Dlaczego więc mówisz: »Pokaż nam Ojca?«. Czy nie wierzysz, że Ja jestem w Ojcu, a Ojciec we Mnie? Słów tych, które wam mówię, nie wypowiadam od siebie. Ojciec, który trwa we Mnie, On sam dokonuje tych dzieł. Wierzcie Mi, że Ja jestem w Ojcu, a Ojciec we Mnie. Jeżeli zaś nie, wierzcie przynajmniej ze względu na same dzieła.
Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam: Kto we Mnie wierzy, będzie także dokonywał tych dzieł, których Ja dokonuję, owszem i większe od tych uczyni, bo Ja idę do Ojca”.

Komentarz do Ewangelii:
Ważną kwestią w naszym życiu jest: jaka jest nasza droga? Jaki jest cel naszego życia i jak go osiągnąć? Jeśli kierunek jest właściwy i wiemy, po co żyjemy tutaj na ziemi, ufamy i nie musimy się bać. W przeciwnym razie dosłownie wędrujemy tam i z powrotem jak zagubione owce, a na koniec nie wiemy, co robić.

Ewangelia z dzisiejszej niedzieli ukazuje nam cel i wyznacza kierunek. Sam Bóg wskazuje nam drogę w swoim Synu Jezusie Chrystusie i, jak Dobry Pasterz, kieruje nasze serce ku celowi wiecznej radości w komunii z Bogiem.

Aby móc żyć jak ludzie przeżywający każdego dnia Wielkanoc, musimy najpierw mieć wiarę wielkanocną w naszych sercach. Polega to na mocnym przekonaniu, że Jezus Chrystus naprawdę powstał z martwych. Tak, jeszcze bardziej: wierzymy, że Jezus Chrystus żyje w chwale swego Ojca i że jest z nami w każdym czasie. To jest nasza nadzieja, dlatego oczekujemy także życia wiecznego.
Jeśli naprawdę poważnie podchodzimy do tej niewzruszonej wiary wielkanocnej, powinniśmy faktycznie żyć inaczej. Od czasu do czasu będą nam towarzyszyć zmartwienie i cierpienie, strach i zniechęcenie. Ale to wszystko nie powinno nas obciążać w ostateczności, jak dzieje się to w przypadku innych ludzi, którzy nie mogą uwierzyć w Chrystusa. W samym Chrystusie odnajdujemy drogę, prawdę i życie. Prowadzi nas dobrymi ścieżkami w Duchu Świętym do Ojca Niebieskiego.

Apostołowie musieli czuć się bardzo samotni i opuszczeni, kiedy Jezus ogłosił, że musi odejść. Dlatego On sam próbuje ich pocieszyć. Jego odejście jest tylko tymczasowe. Pozostaje z nimi na nowy sposób. Nastąpi zjednoczenie z Nim w królestwie Ojca niebieskiego. „Znacie drogę, dokąd Ja idę” - mówi Jezus. Tomasz zadaje bardzo dobitne pytanie – „Panie, nie wiemy, dokąd idziesz. Jak więc możemy znać drogę?” Dzięki sceptycznemu pytaniu Tomasza mamy odpowiedź Jezusa, która ma dla nas ogromne znaczenie. Jezus mówi znaczące słowa: „Ja jestem drogą, prawdą i życiem; nikt nie przychodzi do Ojca inaczej jak tylko przeze mnie”. Właśnie te słowa określają naszą postawę wobec Jezusa Chrystusa. Czy akceptujemy Go takim, za kogo się podaje, czy odrzucamy Jego prawdę? Jezus nie powiedział, że jest jakikolwiek niejasny cel - nie, On jest celem par excellence. Nie mówi, że w sferze religijnej nie ma prawdy, ani że nikt nie może poznać prawdy ani nic w tym rodzaju; nie, On jest prawdą! I mówi o tym, że jest życiem, które Bóg daje ludziom. Czy chcemy to zaakceptować, czy ignorować słowa Jezusa niedbale i obojętnie?

Pełna prawda o człowieku, którą przynosi Jezus Chrystus, jest taka, że nie tylko człowiek jest śmiertelny, że zna grzech, cierpienie i śmierć, ale fundamentalną prawda jest taka, że jesteśmy przez Boga stworzeni na Jego własny obraz Boga. W ten sposób każdy ma w sobie godność związaną z Bogiem. I jeszcze więcej: Bóg nawet w szczególny sposób wzywa nas do siebie, czyniąc nas Swymi dziećmi poprzez chrzest. W ten sposób otrzymujemy życie Boga, jesteśmy ubóstwieni i stajemy się spadkobiercami nieba. Możemy tylko z wdzięcznością potwierdzić to w wierze, ponieważ tutaj umysł pozostaje w tyle i zawodzi. Tak, Pan uczynił dla nas wielkie rzeczy.

Apostołowie i uczniowie musieli najpierw praktykować wiarę i zaufanie. Jako owoc śmierci i zmartwychwstania Jezusa otrzymali moc Ducha Świętego, aby całkowicie się uwolnić i otworzyć na wszechmoc Boga i miłość. Prośmy Najświętszą Maryję Pannę, Matkę wszystkich wierzących, abyśmy każdego dnia jeszcze bardziej rozwijali naszą wiarę i ufność, Wtedy będziemy mieli błogosławione doświadczenie tego, co to znaczy, gdy Jezus Chrystus, nasz Pan mówi o sobie: „Jestem drogą, prawdą i życiem”. „Ktokolwiek mnie widział, widział Ojca”.

/ks. Sławomir Korona/